Lust (λαγνεία). 2014.
νομάς — ο, η (ΑΜ νομάς, άδος) βλ. νομάδας … Dictionary of Greek
νομάδας — ο και νομάς, ο, η (ΑΜ νομάς, άδος) 1. αυτός που βόσκει αγέλη ζώων και περιπλανιέται μαζί με αυτά από τόπο σε τόπο κυρίως για βοσκή 2. στον πληθ. νομάδες νομαδικές, περιπλανώμενες φυλές, φυλές που περιφέρονται από τόπο σε τόπο για ανεύρεση χώρου… … Dictionary of Greek
номад — кочевник . Книжное заимствование из нем. Nomade или франц. nomade от лат. nomas, греч. νομάς, άδος – то же от νέμω пасу … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
номад — (иноск.) человек без оседлости (намек на номадов, кочевников народ бродячий, перекочевывающий со скотом своим и переносным жильем Ср. Поликарп не живет у нас в доме. Это номад, кочующий из угла в угол... А.А. Соколов. Тайна. 25. Ср. Nomas, adis… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Номад — Номадъ (иноск.) человѣкъ безъ осѣдлости (намекъ на Номадовъ, кочевниковъ народъ бродячій, перекочевывающій со скотомъ своимъ и переноснымъ жильемъ). Ср. Поликарпъ не живетъ у насъ въ домѣ. Это номадъ, кочующій изъ угла въ уголъ... А. А. Соколовъ … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
nómada — (Del lat. nomas, adis < gr. nomas, ados, que apacienta.) ► adjetivo/ sustantivo masculino femenino Que vive errante sin residencia fija: ■ los tuaregs son un pueblo nómada. SINÓNIMO trashumante * * * nómada (del lat. «nomas, ӑdis», del gr.… … Enciclopedia Universal
νομάδα — η ζωολ. γένος υπενόπτερων εντόμων τής οικογένειας apidae. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. nomada < νομάς, άδος] … Dictionary of Greek
νομάδειος — νομάδειος, ον (Α) νομαδικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, άδος + κατάλ. ειος (πρβλ. δορκάδ ειος) … Dictionary of Greek
νομαδία — νομαδία, ἡ (Α) νομαδική, ποιμενική ομάδα. [ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, άδος + κατάλ. ία] … Dictionary of Greek
νομαδίτης — νομαδίτης, ό, θηλ. νομαδῑτις (Α) ως επίθ. νομαδικός, ποιμενικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, άδος + κατάλ. ίτης / ῖτις (πρβλ. αμπελ ίτης, λιμν ίτις)] … Dictionary of Greek
νομαδιαίος — νομαδιαῑος, αία, ον (ΑΜ) μσν. (για τόπο) κατάλληλος για βοσκή αρχ. νομαδικός. [ΕΤΥΜΟΛ. < νομάς, άδος + κατάλ. ιαῖος (πρβλ. μοναδ ιαίος, ωρ ιαίος)] … Dictionary of Greek
